Pazartesi, Kasım 26, 2018

Nave te Çiye ve Erol Günaydın


İlginçmiş, belki on yıl önce fotoğraflamışım, eskileri karıştırmayınca unutulup gidiyor. Kütüphanede oburlaşıyorum, bir şeye bakarken bir şey daha filan...Sonra asıl baktığım şey dışındakiler aklımdan çıkıyor.

1962 yılında Milliyet, Karacan adına bir yarışma açmış. Oyuncu Erol Günaydın da katılmış yarışmaya. Bir defa katılmış olması bile bana ilginç geldi. Kürtçe bir başlık kullanmış, o ayrıca ilginç. Yazı, yedek subaylığı sırasında yaşadıklarıyla ilgili. İyimser bir yazı. Karşılaştığı misafirperverliği anlatmış, umut dolu hissiyatını aktarmış.

Memleketin mutlu yılları, yeni bir Türkiye kurulacağına inanılıyor.

Erol Günaydın, yazısını şöyle bitirmiş: "Her bir ak tepenin üstünde bir küçük can bana el sallıyor. Haykırarak söylüyorum onlara, onları unutmayacağımı, tekrar döneceğimi, ben dönmesem bile bir başkasının döneceğini, onlara ışık getireceğini. Dağlarına yolların gideceğini, dağlarını tünellerin deleceğini (...)"

Yol yapmak çok önemli, ışık sadece elektirik değil elbet...O yıllarda Ülkücü Öğretmen denilen yedeksubay öğretmenlerin hatıraları, yorumları gazetelerde mutlaka yer buluyor. Günaydın da yazmış.

Yarım asır geçmiş üzerinden.

2 yorum:

Babaannemintakvimciği dedi ki...

gerçekten de geleceğe umutla bakılan yıllarmış...şimdi geleceğe nasıl bakacağımızı bir bilsem...herşey iyi olsun diyelim...Allah bugünümüzü aratmasın diyelim...umutla bakmaya çalışalım herşeye rağmen...sevgiyle sağlıkla kalın...ben de beklerim sayfama ...

Beyaz Yakalı dedi ki...

Hoşgörünün hissedildiği güzel yıllar, özlemle andığımız günler.

Related Posts with Thumbnails