Hep şöyle diyoruz, kardeşi kardeşe kırmak istiyorlar. Bu oyuna engel olalım...Demek de lazım, iş kalabalığa kaldı mı, iş mahalle aralarına girdi mi, insanlar binalar önünde toplanmaya başladı mı...yandığımızın resmidir. O sebeple tekrar etmeli...Bu oyuna gelmemeli...
Evet ama bu kadar çok sıklaşınca, bu denli sıradanlaşınca, şehirlere inip masumlara yönelince kardeşler arasındaki mesafe açıldıkça açılıyor, tamiri imkansızlaşıyor...O esnada ve aynı zamanda bir şeyler yapalım diyenler yaftalanıyorsa, konuşalım diyenler hainlikle suçlanıyorsa...bu oyuna dur diyelim diyenler ya samimi değillerdir ya da etkileri yoktur. Böyle söylenmesi gerektiği için böyle söyleniyordur...
Herkes birilerine kızıyor, "hırsızın hiç mi suçu yok" dedirtmeyeceğim. Hırsızı, arsızı, katili ayrı tutarak büyük resme bakmalı diyeceğim. Ben en çok sol jargona dayanır gibi yapan Türk ve Kürt milliyetçilerinden, İslami referanslarla konuşur gibi yapan ırkçılardan hoşlanmıyorum. Ortalık fasılalarla toz duman olduğunda ilk onları farkediyorum. Resim benim gördüğümden de büyük, onu da biliyor, karamsarlaşıyorum. Ölenlerin üzerinden hatiplik yaparak daha ne kadar saklanacağız bilmiyorum.
Çizgi: Turgut Demir
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder