1 Mayıs 77 Sonrasında Sağcı Gazeteler

Herkesin önyargısı vardır, benim de var. 1 Mayıs 77'de yaşananları sağcı bir adam, solcuların iç çatışması olarak görebilir. Bu yargıya katılamam ama anlarım. Yukarıdaki gazeteler dönemin popüler ve az satan sağcı gazetelerinden...

Aklı selim bir adam, geçmişe, benzer olaylarda yaşananlara bakıp, 77'de olanlara sadece bir iç çatışma diyemez. "Çatışma bile solculara bırakılamayacak kadar önemlidir", mutlaka başka güçlerin dahli vardır yaşananlarda. Üstelik pek çok tanıklık, pek çok yerli ve yabancı dökümana bakıldığında yaşananların bir provakasyon olduğu aşikar. Velev ki hiç biri doğru değil, velev ki hepsi komplocu hezeyan. Ama pes diyorum, hiç mi hesaba katmayacağız?...

Bugün, siz hâla, geçmişe bakıp, solcular birbirini kırdı noktasındaysanız, provakasyon ihtimalini gözardı ediyorsanız, aklıselim bir adam değilsiniz demektir. Dönüp dolaşıp karşıt olduğunuz insanlarla aynı şeyleri söylüyorsanız, siz artık solcu da değilsiniz demektir. Çünkü, mesele yine aklıselimden çıkmış, bir gösteriye, deşifre etme, meydan okuma güdüsüne dönüşmüştür. Solcuları karşınıza almışsınızdır. Akıl değil teşhir, mukayese değil hatiplik öne çıkmıştır.

Önyargılarım var demiştim. Yukarıdaki manşetlere bakın. Bazı adamlar bu manşet mantığıyla yaşarlar. Ben o adamları sevmem. Hain, dönek, rezalet, ajan, işbirlikçi gibi itham edici klişe laflarla konuşurlar. O adam kendisini nasıl tanımlarsa tanımlasın benim için o adam sağcıdır. Düşünmez, çığlık atar. Kavramlarla değil mecazlarla konuşur. Onlardan hazzetmem ve değer vermem.

Halil Berktay gibi adamlar ne istiyorlar? Bana sorarsanız, yazar, herşeyi bilen adam, hatip, çığırtkan, solcu, sağcı, liberal, ansiklopedi, entelektüel, çılgın, herkes ve hiç kimse, sahne, spot ve mikrofon olmak istiyorlar. Olamıyorlar...Bu dersin hocası olamıyorlar.