Pazartesi, Mart 15, 2010

Bİr Keleş Oğlan...

Manzum ve mensur her gülmesinde bir kaval sesi. Tor tosunlar, koç öküzler, müezzinler, attarlar ve dülgerler. Keloğlan, içinden köy geçen Kafdağı hikâyesi. Mülkünde peri padişahının mührü ve Kavuklu’nun harcı. Bir şey var ama artık eksile eksile var. Unutulmuş bir fıkra tadı kaldı kalbimizin bakracında. Keloğlan, Nuh’un gemisinde yolcu.

Hiç yorum yok:

Related Posts with Thumbnails